Τα τρεια γκετο της οργης.

Σταφύλια της οργής, ή... περσινά ξινά σταφύλια;
Άτιμο πράμα το συναίσθημα. Όταν σε πλημμυρίζει, παρασέρνει στο διάβα του τη λογική, τη σύνεση, τη μετριοπάθεια και κυρίως την ψυχραιμία. Όχι ότι είχαμε ποτέ τα παραπάνω χαρακτηριστικά ως διακριτικά, καρφιτσωμένα στην επίσημη στολή του εθνικού μας ψυχισμού. Απέναντι στο βρετανικό φλέγμα, τον αμερικανικό πουριτανισμό, το γερμανικό νεορεαλισμό και τους γαλλικούς νεωτερισμούς, προτάσσουμε με... παρρησία τη νεοελληνική αμετροέπεια. Είτε αντιμετωπίζουμε γεγονότα κοσμοϊστορικής εμβέλειας (βλ. 11η Σεπτεμβρίου, διεθνής οικονομική κρίση), είτε εγχώριας κρίσης (δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου).

Τώρα, λοιπόν, που σοκαριστήκαμε απ’ το περιστατικό, γίναμε έξαλλοι με τους κυβερνώντες, σπάσαμε ότι βρήκαμε μπροστά μας, τα χώσαμε στους μπάτσους, συγκινηθήκαμε στην κηδεία, επικηρύξαμε Ειδικό Φρουρό και Κούγια και δώσαμε μικρόφωνο στην “δικαίως εξεγερθείσα” νέα γενιά, ξύνουμε τα κεφάλια μας ομφαλοσκοπώντας. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις; Τι θα αλλάξει; Πόση “επανεκπαίδευση” θα χρειαστούν οι μπάτσοι ώστε να μεταλλαχθούν σε “μπόμπιδες”; Πόσα νεράντζια θα ρίξουν ακόμα τα παιδιά μας στα αστυνομικά τμήματα πριν ξαναμπούν στις τάξεις; Πόσες σπασμένες βιτρίνες, πόσα γκλομπ σε ημίγυμνες νεανικές πλάτες, πόσα αυτόκλητα “εισαγγελικά” ρεπορτάζ και πάνελ και πόσα “πέρα βρέχει” υπουργικά συμβούλια θα χρειαστούν για να παραιτηθεί η κυβέρνηση; Και, εν τέλει, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος;

Ρητορικά ή φιλοσοφικά, τα παραπάνω ερωτήματα μας αποσπούν την προσοχή από μια σειρά επισημάνσεων που προκύπτουν μάλλον αβίαστα από την πρόσφατη κρίση και που συνθέτουν το φαύλο κύκλο μιας διαρκούς κοινωνικής έντασης με ανοιχτή λίστα θυμάτων. Η πρώτη έχει να κάνει με τη θλιβερή -αν και σαφώς καθυστερημένη- συνειδητοποίηση ότι το κράτος, στο οποίο στρεφόμαστε μετά από κάθε είδους “καταστροφή”, απλά δεν υπάρχει. Ενδιαφέρον, αν σκεφτούμε πως διαθέτουμε –μαζί με τη Γαλλία- τη μεγαλύτερη παράδοση κρατισμού στην Ευρώπη. Αλλά αυτή είναι μια διαχρονική πραγματικότητα που κατά βάθος όλοι μας γνωρίζαμε...

Αυτό που θα έπρεπε να μας σοκάρει, ήταν η ανάδειξη των ιδιότυπων κοινωνικών μας γκέτο. Τρεις γκετοποιημένες κοινότητες που δρουν ανεξέλεγκτα στα πλαίσια της νεοελληνικής κοινωνίας, ήταν οι πρωταγωνιστές –αλλά και οι αυτουργοί- της άναρχης εικόνας που παρουσίασε η χώρα τις τελευταίες μέρες: η αστυνομία, η “νεολαία” και τα media.

Ασχέτως των ποινικών ευθυνών του πυροβολισμού του Ειδικού Φρουρού, το επάγγελμα του μπάτσου είναι ίσως το πιο περιθωριακό (στα όρια του αναξιοπρεπούς) της εποχής μας. Προσφέροντας μηδαμινό κοινωνικό έργο, με ελάχιστη εκπαίδευση και ανύπαρκτη επικοινωνιακή επιδεξιότητα, η αστυνομική κοινότητα αντιμετωπίζεται από όλους μας με δικαιολογημένη απαξία. Η ανεπάρκεια στην έρευνα, η αδυναμία στην αστυνόμευση και στην προστασία, ο υπερβάλλων ζήλος στην καταστολή και η συστηματική ποινική ατιμωρησία, συνθέτουν τους λόγους που οι μπάτσοι καταλαμβάνουν μια απ’ τις χαμηλότερες βαθμίδες εκτίμησης στην κοινωνική συνείδηση.

Απέναντι στους ανυπόληπτους “φρουρούς της τάξης” βρέθηκαν την τελευταία εβδομάδα οι μαθητές. Εξοργισμένοι από Παιδιά που μεγαλώνουν σχεδόν μόνα τους, με προσλαμβάνουσες την κυνική συμπεριφορά, τον οπορτουνισμό, την αυτοδιάψευση των αξιών των γονιών τους και το δόγμα "εις οιωνός άριστος, αμύνεστε περί πάρτης"
το θάνατο του συνομήλικού τους, οδηγήθηκαν συχνά σε ακραίες μορφές βανδαλισμών, χωρίς απτή ιδεολογική κάλυψη. Ποικίλα τα αίτια της “εξέγερσής” τους: επαγγελματικά αδιέξοδα, κοινωνικός αποκλεισμός, υλιστικές εμμονές, εκπαιδευτική ανία. Καλό είναι, πάντως, να μην ξεχνάμε ότι ασχέτως κοινωνικού στάτους, τα παιδιά αυτά είναι οι γόνοι της γενιάς της αμφισβήτησης της δεκαετίας του ’70. Παιδιά που μεγαλώνουν σχεδόν μόνα τους, με προσλαμβάνουσες την κυνική συμπεριφορά, τον οπορτουνισμό, την αυτοδιάψευση των αξιών των γονιών τους και το δόγμα “εις οιωνός άριστος, αμύνεστε περί πάρτης”! Εννοείται ότι σε τέτοιες συνθήκες αποδόμησης, το μη συγκροτημένο νεανικό ταμπεραμέντο μπορεί εύκολα να γίνει έρμαιο εκμετάλλευσης διαφόρων πολιτικά και κοινωνικά επιτήδειων.

Τέλος, υπάρχουν και τα ΜΜΕ. Ειδικά τα ηλεκτρονικά, που έχουν αυτοαναχθεί σε δημόσιους κατηγόρους, κινδυνολόγους, αυτόκλητους υπερασπιστές της κοινωνικής ηθικής, υποκριτικούς τιμωρούς της πολιτικοκοινωνικής αναλγησίας. Φορώντας το κοστούμι της αγανάκτησης, οι παραθυράτοι τηλε-κατήγοροι χειραγωγούν τη συναισθηματική φόρτιση του τηλεθεατή (που, ομολογουμένως, τους το επιτρέπει) και πυροδοτούν -αν δεν υποκινούν- τις κοινωνικές εντάσεις. Εντελώς ασύνδετοι με την “κοινωνία των 700 ευρώ” που επικαλούνται, οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι – αναλυτές ζουν στο δικό τους, προνομιούχο "γκέτο". Είναι κυνικοί τσαρλατάνοι της θεαματικότητας με γραβάτες και μέικ-απ και ευθυνόμαστε όλοι για τη “νομιμοποίησή” τους...

Σε περιόδους κρίσης σκιαγραφείται ξεκάθαρα ο πολιτικός και κοινωνικός πολιτισμός μας. Η τελευταία εβδομάδα απέδειξε ότι είμαστε άξιοι της αμετροεπούς μοίρας μας: χωρίς κυβέρνηση, με αυτιστικές δυνάμεις ασφαλείας, υποκριτικά και επικίνδυνα media, περιθωριοποιημένη νεολαία, ανεξέλεγκτους χούλιγκαν και νοοτροπία όχλου ανίκανου να διακρίνει την αγανάκτηση από την υποκρισία. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, υπάρχουν όμως συλλογικές και ατομικές ευθύνες. Το μόνο πράγμα που αποφύγαμε επιμελώς τις τελευταίες μέρες, ήταν να ρίξουμε μια γερή ματιά στον καθρέφτη. Άλλωστε, έχουμε ξεχάσει πότε το κάναμε τελευταία...

Υ.Γ. Για περισσότερα περί ατομικών και συλλογικών ευθυνών σε περιόδους κρίσης, νοικιάστε το παρεξηγημένο “Λέοντες Αντί Αμνών” του Ρέντφορντ. Ή ξαναεπισκεφθείτε την Πλατωνική “Πολιτεία”

Mια πλατεια γεματη ιστορια

Η ιστορία της ΑΕΚ
έρχεται από μακριά! Θυμίζει όχι μόνο αθλητικά δρώμενα. Θυμίζει χαμένες πατρίδες, ζωντανεύει μνήμες, ενώνει πολιτισμούς, κρατάει ακόμη αναμμένη την φλόγα της προσφυγιάς. Μια φλόγα που πρώτος άναψε πριν από 84 χρόνια ο Κωνσταντίνος Σπανούδης! Το gazzetta.gr και ο Κώστας Κετσετζόγλου σας ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ σήμερα την τιμή που έκανε ο δήμος Αθηναίων, δίνοντας από την περασμένη Παρασκευή το όνομα του ιδρυτή της Ένωσης σε μια από τις πιο πολυσύχναστες πλατείες της Αθήνας, αυτή που βρίσκεται στον σταθμό του ηλεκτρικού στα Κάτω Πατήσια!

To ότι η ΑΕΚ δεν είναι απλά μια ομάδα αλλά κάτι πολύ περισσότερο δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να το αποδείξεις και να το αποδεχτείς. Το έμβλημα της, τα χρώματα της, το όνομα της. Οι θύμισες που φέρνει στο νου η απλή αναφορά του ονόματος της δεν είναι μόνο ποδοσφαιρικές. Δεν είναι μόνο αθλητικές.

Η ΑΕΚ ακουμπάει στην ιστορία όπως έγραφε πολύ σωστά εκείνος ο τοίχος έξω από τον Ναό. Εκεί στη Νέα Φιλαδέλφεια που οι πρόσφυγες χάρισαν και διαμόρφωσαν μόνοι τους με τα ελάχιστα μέσα της εποχής 27 στρέμματα, που θα γινόταν σπίτια, για να στεγαστεί το καμάρι της προσφυγιάς. Η Μεγάλη ομάδα της Πόλης που πάντα θα θυμίζει πως ΠΑΝΤΑ δικιά μας θα ναι.

Η ιστορία της ΑΕΚ είναι ατέλειωτη. Εδώ και 84 χρόνια με τα φτερά της ανοιγμένα πετά. Και θα συνεχίσει. Όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε αλλά θα υπάρχουν άλλοι εκατομμύρια Ενωσίτες. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αγωνιστικών της τμημάτων δίνει στους οπαδούς της πάρα πολλούς να αισθάνονται κάθε μέρα περήφανοι.

Έναν πολύ σημαντικό σας αποκαλύπτουμε σήμερα. Από την Παρασκευή που μας πέρασε και για πάντα μια καινούργια πλατεία σε ένα από τα πλέον πολυσύχναστα σημεία της Αθήνας φέρει το όνομα του ΙΔΡΥΤΗ και πρώτου προέδρου της ΑΕΚ Κωνσταντίνου Σπανούδη. Η απόφαση του Δήμου Αθηναίων πάρθηκε πέρυσι τον Ιούλιο και οι πινακίδες τοποθετήθηκαν την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου.

Τις βλέπετε στις φωτογραφίες που σας παρουσιάζει αποκλειστικά το Gazzetta.gr. Οσον αφορά την τοποθεσία η Πλατεία Κωνσταντίνου Σπανούδη βρίσκεται μπροστά από τον σταθμό του ηλεκτρικού στα Κάτω Πατήσια σε ένα σημείο από όπου χιλιάδες άνθρωποι περνούν καθημερινά και πάρα πολλοί περνούν ελεύθερες ώρες. Με το επιτόπιο φωτορεπορτάζ που κάναμε είμαστε στην ευχάριστη να σας παρουσιάσουμε πρώτοι όλες τις λεπτομέρειες μέσα από τις φωτογραφίες της πλατείας.

Η εξέλιξη αυτή που σίγουρα αποτελεί μεγάλη τιμή για την οικογένεια της ΑΕΚ δεν έγινε τυχαία. Οφείλεται σε προσπάθειες πέντε ετών(!) μια γυναίκας για την οποία η ΑΕΚ δεν είναι ένα απλό κομμάτι της ζωής της. Είναι η ίδια της η ζωή.

Η κυρία Βασιλική Καραγιάννη κόρη ενός εκ των ιδρυτών της ΑΕΚ, του Παντελή Καραγιάννη που έφυγε τελευταίος από όλους αυτούς τους σπουδαίους άντρες που ίδρυσαν την Αθλητική Ενωση Κωνσταντινουπόλεως, έχει ξεκινήσει αθόρυβα και με μεγάλο προσωπικό κόπο από το 2003 μια προσπάθεια για την διατήρηση της μνήμης του σπουδαίου αυτού άντρα, του Κωνσταντίνου Σπανούδη. Αφορμή ήταν ένα άσχημο γεγονός.

Η τραγική κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο τάφος του στο Β νεκροταφείο Αθηνών. Με αδιάκοπες ενέργειες της έχοντας κατά καιρούς την βοήθεια του συλλόγου Κωνσταντινοπουλιτών, της ΠΑΕ αλλά και της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ ξεκίνησε τον δικό της αγώνα.

Το πρώτο σκέλος επετεύχθη αφού ο Δήμος Αθηναίων έκανε δεκτό το αίτημα της και πλέον η πλατεία Κωνσταντίνου Σπανούδη είναι γεγονός έστω κι αν χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια. Δεν σταματά όμως σε αυτό.

Οι επόμενοι στόχοι είναι η ανακατασκευή του τάφου και η κατασκευή μιας προτομής του μεγάλου αυτού άνδρα στην πλατεία που φέρει το όνομα του. Τα δύο αυτά είναι δυσκολότερα γιατί το θέμα είναι οικονομικό. Χρειάζονται χρήματα τα οποία φυσικά δεν είναι σε θέση η ίδια να διαθέσει.

Τώρα όμως που το πρώτο σπουδαίο βήμα έγινε ίσως η ΠΑΕ ΑΕΚ ή κάποιος Ενωσίτης με οικονομική άνεση που απλά γνωρίζει τι σημαίνει Κωνσταντίνος Σπανούδης για τον σύλλογο μπορεί να τα κάνει πράξη και βέβαια πολύ γρηγορότερα από την ονομασία της πλατείας αφού δεν θα υπάρχει γραφειοκρατία. Η αρχή πάντως έγινε.

Και για όσους δεν γνωρίζουν τον Κωνσταντίνο Σπανούδη ένα σύντομο βιογραφικό:

Ο πρώτος πρόεδρος

Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης δεν ήταν απλώς ο εκ των ιδρυτών και πρώτος πρόεδρος της ΑΕΚ, αν και μόνο αυτό θα αρκούσε για να τον κρατήσει ζωντανό στην αιωνιότητα. Ηταν μια σπουδαία προσωπικότητα της Ελλάδας.
Υπήρξε στην Κωνσταντινούπολη απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών στη Σορβόνη ενώ ασχολήθηκε και με τη βυζαντινή τέχνη στη Ραβένα. Στην Κωνσταντινούπολη εξέδωσε την εφημερίδα Πρόοδος ενώ συμμετείχε και στις δραστηριότητες της Ελληνικής Πολιτικής Οργανώσεως Κωνσταντινουπόλεως.
Στη συνέχεια ο Σπανούδης συνδέθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο συμμετέχοντας στο κίνημα της Εθνικής Αμύνης και μετά το 1922, όταν έφυγε κυνηγημένος σαν ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς των Τούρκων, εκτός από τη συμμετοχή του στα διοικητικά της Ενωσης, δραστηριοποιήθηκε και πάλι στον χώρο του Τύπου εκδίδοντας την ημερήσια εφημερίδα Εθνικός Αγών.
Στην Α.Ε.Κ. κατείχε τη θέση του προέδρου έως το 1932, οπότε εκλέχθηκε βουλευτής των Φιλελευθέρων και αποσύρθηκε τυπικά από τη διοίκηση. Αφησε την τελευταία του πνοή στις 24 Απριλίου 1941, λίγες ώρες πριν οι Γερμανοί μπουν στην Αθήνα.
Ακούστηκε να λέει «δεν θα το αντέξω αυτό». Και δεν το άντεξε. Ηταν γεννημένος το 1871 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Ηταν παντρεμένος με την μουσικολόγο Σοφία Σπανούδη και η κόρη τους Αθηνά Σπανούδη υπήρξε άξια απόγονος τους αφού με την εκπομπή της «Μουσικά θέματα», που έβγαινε στον αέρα του κρατικού ραδιοφώνου επί 35 (!) χρόνια, ήταν ίσως η πρώτη που έβαλε τους Ελληνες στον μαγικό κόσμο της κλασικής μουσικής.
Θα είναι αθάνατος για πάντα. Εκανε σε εκατομμύρια ανθρώπους το καλύτερο δώρο της ζωής τους. Την ΑΕΚ

Η μεγαλη επιτυχια της ΕΛ.ΑΣ.

H μεγάλη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ.

Ο επικίνδυνος. Το παιδάκι που θα διέλυε το σύστημα. Έπρεπε να πυροβοληθεί.

Τον έφαγαν με την σφαίρα στο στήθος. Οι δύο τζάμπα μάγκες αφού έκαναν την λεκτική φασαρία με τους νεαρούς μετά γύρισαν να ζητήσουν τον λόγο. Και πυροβόλησαν τον πιτσιρικά της φωτογραφίας.

Τον βλέπετε πόσο επικίνδυνος είναι; Και 30 να ήταν δεν έπρεπε να γυρίσουν πίσω οι αστυνομικοί. Οι μαρτυρίες όλες λένε ότι υπήρξε μια...
φραστική αντιπαράθεση από απόσταση και ένα πέταγμα δύο μπουκαλιών νερού.

Από τον 15χρονο τι απαίτηση να έχεις; Από την Ελληνική Αστυνομία όμως έχεις. Να είναι συγκρατημένη και να προστατεύσει την περιουσία του κοσμάκη. Τίποτα από τα δύο δεν έκανε.
"Ελάτε ρε τσογλάνια να δούμε τι θα κάνετε. Ελάτε να εξηγηθούμε"

Αυτό φέρεται ότι είπε ο ένας αστυνομικός από τους δύο που ήταν στο επεισόδιο και την δολοφονική επίθεση στον 15χρονο Αλέξη.

Γιαυτό γύρισαν πίσω οι...


αστυνομικοί. Για να πουλήσουν τσαμπουκά. Αυτός ήταν ο σκοπός τους. Δεν ήταν σε άμυνα ούτε απειλήθηκε γιατί πολύ απλά δεν θα γύριζε πίσω. Θα έμενε στα...αυγά του και θα ζητούσε ενισχύσεις. Και μην πούμε ότι ήταν ενήλικες. Γιατί ένας 15αρης δεν κάνει παρέα με 35αρηδες. Άρα η αλήθεια είναι ότι ήθελαν να φοβίσουν την πιτσιρικαρία. Άρα δεν κάνουν για αστυνομικοί.

Πυροβόλησε και έφυγε. Τον εγκατέλειψε. Δεν φώναξαν ούτε το 166!
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο δυο παιδιά. Ο ένας είναι τραυματισμένος από πλαστική σφαίρα, ενώ ο δεύτερος έχει τραύματα λόγο ξυλοδαρμού.

"Αν βρεθώ σε επεισόδια δεν πρόκειται να παραδώσω το όπλο μου χωρίς μάχη. Δεν θα το βάλω στα πόδια. Δεν θα καταδιωχθώ από κανέναν" αυτά έλεγε ο αστυνομικός που πήγε να κάνει το νταηλίκι. Γύρισε πίσω να κάνει τσαμπουκά γιατί δεν του άρεσε που οι νεαροί του αντιμίλησαν. Πήγε με τον συνάδερφο του. Δεν έγινε καταδίωξη. Δολοφονία εν ψυχρώ.
Φαντάζεστε αυτός ο άνθρωπος να ήταν ....

σε χώρο με επεισόδια; Τι θα είχε κάνει; Πόσους θα είχε ξαπλώσει; Αν σε ένα αστείο περιστατικό με ένα μπουκάλι βγάζει πιστόλι τότε τι θα έκανε σε μια πραγματική μάχη με κουκουλοφόρους; Ηλεκτρονικό θα έπαιζε;

Οι δύο δράστες είναι οι...


To όνομα του νεκρού παιδιού βγήκε ας βγούνε και τα άλλα των κατηγορουμένων

Επαμεινώντας Κορκονέας, 37 χρόνων (αυτός που πυροβόλησε) και Βασίλης Σαραλιώτης, 31 ετών. Καθόλου νεαροί δηλαδή.


Πόση ξεφτίλα ποια; Η μητέρα ενημερώθηκε από το κινητό του 15χρονου από τους αστυνομικούς. Προφανώς ο μικρός θα έγραψε "μαμά" ή "μητέρα" και την πήραν την γυναίκα να της πούνε ότι το παιδί της έχει τραυματιστεί και αν μπορεί να πάει στο νοσοκομείο με κάποια άλλη φίλη της. Ακόμα και ...

στο σπίτι της δεν έχουν βάλει έναν άνθρωπο να το φυλάει. Μέρα-βράδυ είναι έξω οι δημοσιογράφοι. Και δεν πήραν να πούνε ούτε ένα συγνώμη. Να στείλουν ψυχολόγους. ΤΙΠΟΤΑ.

ΜΕ SMS ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ...ΛΟΥΚΕΤΟ ΑΥΡΙΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ...
"ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ,ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΑΠΟ 15ΧΡΟΝΟ ΜΑΘΗΤΗ.ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ.ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΣΥΓΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΣΤΟ SMS ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΑΦΕΣ ΣΑΣ"

Με το παραπανω sms ειδοποιουνται αυτη τη στιγμη
ολοι οι μαθητες των Γυμνασιων και των Λυκειων,
αναφορικα με τη δολοφονια του 16χρονου Αλεξανδρου
απο μπατσους της Εληνικης Αστυνομιας,
χθες το βραδυ στα Εξαρχεια...
Αυτη τη φορα το Κυμα,οσο παει και δυναμωνει.
Αυριο στην Αθηνα,
οι διαδηλωσεις θα συνεχιστουν.
Το νου σας.


ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ
Με ληγμενα χημικα
και οχι με δακρυγονα,
που προοριζονταν για τον Βρετανικο Στρατ
ο και κριθηκαν αναποτελεσματικα για πολεμο,
τα οποια εχει εισαγει η Ελληνικη Κυβερνησ
η για λογαριασμο της Ελληνικης Αστυνομιας...
γινεται η επιθεση των μπατσων
εναντιων των διαδηλωτων
απο χθες το βραδυ
στο Κεντρο της Αθηνας...

Στο σημειο αυτο πρεπει να σημειωσουμε
οτι εκτος του οτι ειναι παρανομα...
και η χρηση τους εχει απαγορευτει στην Ευρωπη,
εξαιτιας της επικινδυνοτητατας τους,
παρα πολλοι πολιτες
που μενουν στο Κεντρο της Αθηνας,
οπως επισης και διαδηλωτες,
εχουν παει στα εφημερευοντα νοσοκομεια,
με αναπνευστικα προβληματα...
με ο,τι και αν σημαινει αυτο
για την υγεια τους.

Η κυβερνηση πλεον δεν δολοφονει μονο εν ψυχρω...
αλλα και με τα αορατα...
καρκινογονα χημικα που εισαγει.

Διαφορα παιδιας...

Το σχολείο της χαμένης νιότης... Kαλημέρα Σχολείο - Καλημέρα Θλίψη . Ελλάδα-Φινλανδία. Ανοιξαν τα σχολεία. Για κάποιους ένα ευχάριστο και μοναδικό γεγονός, για τους περισσότερους θλιβερό. Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ(οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις μέρες αυτές.Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους. Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι 16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά-σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά.Στη Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα. (Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως).Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ, όχι όμως για να βαθμολογηθούν (να τιμωρηθούν όπως τα ελληνόπουλα)αλλά για να διαπιστωθούν οι αδυναμίες τους ώστε να τους παρασχεθεί εξατομικευμένη ενισχυτική διδασκαλία. Η φιλοσοφία τους είναι, «η βαθμολογία αποθαρρύνει και ωθεί ακόμη περισσότερο στην άρνηση μάθησης τον κακό μαθητή, ενώ επιβραβεύει τον καλό μαθητή, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται την επιβράβευση». Τα παιδιά στη Φινλανδία μπορούν ήδη από τις πρώτες τάξεις, να επιλέξουν ακόμη και το ημερήσιο πρόγραμμά τους. Ένα παιδί της δευτέρας δημοτικού, μπορεί μια ημέρα να επισκεφτεί κάποιο μάθημα της τρίτης ή ακόμη και της πρώτης, αν νομίζει πως αυτό χρειάζεται περισσότερο. Τα παιδιά στη Φινλανδία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι ανάμεσα σε εκείνο των πρώτων πέντε στον κόσμο, όπως στην Ιαπωνία, Κορέα και Καναδά, όταν έχουν τεστ στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, ακόμη και στη γλώσσα τους, επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βοήθημα (βιβλίο με τους μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς τύπους και λεξικό γλώσσας). Οι παιδαγωγοί τους δεν έχουν κανένα λόγο να απαιτήσουν από τα παιδιά να μάθουν απ έξω πράγματα, που μετά από μερικές εβδομάδες δε θα θυμούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά τους να σκέπτονται λογικά, με κριτική αναλυτική σκέψη, κατανοώντας περίπλοκα νοήματα και αλληλοσυσχετισμούς. Με λίγα λόγια, τους ενδιαφέρει να αγαπήσουν τα παιδιά τη μάθηση και το βιβλίο για να συνεχίσουν να μαθαίνουν μόνα τους. Με το ζόρι δε μαθαίνει κανείς. Με το ζόρι μπορείς μόνο να αποστηθίσεις ξένη γνώση, για λίγο καιρό.Οταν το απόγευμα, μετά την ενισχυτική διδασκαλία, οι φινλανδοί μαθητές πάνε στο σπίτι, αφήνουν τη σάκα με τα βιβλία στο σχολείο. Ολη η υπόλοιπη ημέρα τους ανήκει. Χαίρονται την παιδικότητά τους. Τεστ για το σπίτι απαγορεύονται. Η λέξη φροντιστήριο δεν υπάρχει ούτε στο λεξικό τους. Είναι πρώτα στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταία σε τηλεθέαση. Τα ελληνόπουλα τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο σαν κουρδιστά πορτοκάλια. Το μόνο που τους μένει μετά, είναι να καθίσουν εξαντλημένα μπροστά στην τηλεόραση μέχρι να τους πάρει ο ύπνος. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δε βλέπεις παιδιά με τσάντες να κυκλοφορούν μέχρι τα μεσάνυχτα τρέχοντας σαν τον Βέγγο να προλάβουν το επόμενο μάθημα αποστήθισης, προς μεγάλη ικανοποίηση των φροντιστηρίων. Είναι δυνατόν αυτά τα τραύματα της χαμένης παιδικότητας να μην έχουν βαθιές και μακροχρόνιες ψυχικές συνέπειες;Τα περισσότερα ελληνόπουλα πάνε άκεφα σε άθλια δημόσια σχολεία, που μοιάζουν σαν γκαράζ αυτοκινήτων. Θα συναντήσουν δασκάλους, στην πλειονότητά τους σκυθρωπούς και δίχως όρεξη, που από τότε που τελείωσαν τις σπουδές τους δεν έχουν ανοίξει βιβλίο. Θα συναντήσουν δασκάλους, για τους οποίους η λέξη εξατομικευμένη προσέγγιση μαθητή με ιδιαίτερα προβλήματα, υπάρχει μόνο στα λεξικά. Θα πρέπει να αποστηθίσουν κακογραμμένα βιβλία πάνω στα οποία θα εξεταστούν. Οποιος έχει την καλύτερη μνήμη ή τις καλύτερες τεχνικές αποστήθισης, όχι απαραίτητα και το καλύτερο μυαλό, θα επιβραβευθεί. Οι κακοί μαθητές θα τιμωρηθούν και θα σπρωχθούν στη μαθησιακή άρνηση. Η μαθητική διαρροή στη χώρα μας, σε κάποιες περιοχές ξεπερνά το 30% , ενώ στη Φινλανδία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η απάντηση της υπουργού παιδείας τους είναι: «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε έναν μαθητή». Γιατί αλήθεια συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, στο σημαντικότερο τομέα μιας χώρας όπως είναι η παιδεία, από την οποία εξαρτώνται όλα τα άλλα; Γιατί βασανίζουμε δίχως λόγο ότι πολυτιμότερο έχουμε, τα παιδιά μας; Γιατί, ενώ πληρώνουμε τα περισσότερα λεφτά στον κόσμο για την παιδεία (στην παραπαιδεία των φροντιστηρίων), έχουμε μια τόσο άθλια δημόσια παιδεία; Την απάντηση μας την έδωσε πριν λίγες ημέρες ο κος Βουλγαράκης: «υπάρχουν βουλευτές που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες»!!!Κυβερνώντες και εξουσιάζοντες, που στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά στη δημόσια παιδεία, όπως δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά για τη δημόσια υγεία αφού αν χρειαστεί, οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα πάνε στο Memorial. Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση και καμία άλλη για τα άθλια δημόσια σχολεία μας. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες προς βλάκες! Στη Φινλανδία, ο γιος του πρωθυπουργού, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού της πολυκατοικίας και του χασάπη της γειτονιάς πάνε στο ίδιο δημόσιο σχολείο. Γι αυτό και έχουν κάθε λόγο να δίνουν τα διπλάσια ακριβώς λεφτά από εμάς, γύρω στο 7% του ΑΕΠ, για την παιδεία τους. «Βάση της εκπαίδευσής μας είναι η ισότητα όλων στο σχολείο», λέει η υπουργός τους. Οι φινλανδοί αγαπούν την πατρίδα τους, όχι ακροδεξιά και θεωρητικά σαν μια αφηρημένη ιδέα, αλλά σαν ζωντανό οργανισμό. Γι αυτούς πατρίδα είναι πάνω απ' όλα ο λαός τους, οι άνθρωποί τους, τα παιδιά τους…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τα σχόλια ειναι απαραίτητα...